Cadâna de catifea-autor Urfet Șachir

Poezie bilingvă (turcă-română)

Dă-mi, sazule, inima ta

Şi-acordă-ţi strunele cu-a mea!

Durerea iubirii se prelinge

Precum în rodie al său  sânge.

Doar ciocârlia mai cântă

Ȋn mica livadă de pruni,

Fluturi pe flori ce descântă

Vraja cuprinsă în lăstuni.

Pe firul apei se duse

Cadâna mea de catifea,

Perla-i din ochi se prelinse,

Rece,  pe divanul de nea.

Din zare-un licăr ţâşneşte,

Ȋn pieptu-i, lupta porneşte.

Spre cerul cu stele-aurii

Urcă sunetul inimii.

- Mai dă-mi, ei, sazule, mai dă-mi,

Comoara din coarda-ţi prea plină!

Mai ştii? Serile fredonăm,

Rupând fir cu fir din inimă.

Ne luase iar valul aseară,

Golirăm pocalul cu vin,

Poveştile de-odinioară

Din drum, uneori, ne aţin.

Şi lampa se stinse-n dugheană,

Pe la gene somnul se aşterne.

Rătăcind pe cărare-afară,

Mă visez trubadur între perne.

Mangalia, 13.10. 2016

Kadifeden kadın

şair Urfet Şachir

Ver bana, saz, kalbini

Ve benimle dizeleri ekle.

Nar içinde kanı gibi

Aşk acısı sızıyor.

Küçük karaerik bahçesinde

Sadece toygar  daha çalıyor.

Büyüye tutulan kırlangıçlara

Çiçeklerin üzerinde dua eden kelebekler.

Nehrinin ipliğine

Kadifeden kadınım gitmiş,

Kardan kanapenin üzerine

Gözünden inci sızmış.

Ufuktan hafif bir ışık fışkırıyor,

Göğüsünde savaş başlıyor.

Altın yıldızlı gökyüzüne

Kalbinin sesi çıkıyor.

Ver bana, daha, ey, saz, ver bana daha,

Çok dolu ipinden hazine.

Hatırladın mı? Kalpten iplik iplik kopardıp

Akşamları çalıyorduk

İyine sel almıştı akşam bizi,

Şarap kadesini boşaltmışık

Günün birinde masallar

Bazen bizi, yoldan  tutuyor.

Ve dükkânda lamba sönmüş

Kirpiklere uyku seriliyor

Dışarda patikada aylak dolaşırken

Kendimi, rüyamda yastıklar arasında ozan görüyorum.